تو همان دریا و من هم قایقی بر روی تو
هر کجا هر سو روم دل می‌شتابد سوی تو
تو همین جا پیش من بنشسته‌ای من بی خبر
راهی غربت شدم بلکه بیابم کوی تو
در تمام لحظه‌ها نزدیک من بودی ولی
من ز تو غافل شدم، هرگز ندیدم روی تو
تو به من نزدیکی اما پرده‌ها در بین ما
از پس این پرده‌ها تنها بگیرم بوی تو
پرده‌ای از جنس غفلت، نا امیدی، بی‌دلی
چون توانم زد کنارش بی ید و بازوی تو
بی تخلص می‌سرایم شعر زیبای تو را
نام شعرت را گذارم آخرین جادوی تو
تیرماه 85
سلام ، تو شاعری بی هیچ تردید ، اما عزیز شاعری چنان هم مهم نیست
شعر است هیچ و شاعری از هیچ هیچ تر در حیرتم که بر سر هیچ این جدال چیست
من در باره خودم این گونه می اندیشم
ای کاش بتوانم انسان باشم
همنوعان خود را فریب ندهم
دروغ نگویم
ووفتی دنیای فانی را ترک می کنم
غفران حق نصیبم شود
شاعری زیاد مهم نیست
شعر های خوبی هم داری
موفق باشی
از این که به وبلاگم سر زدی ممنونم
سلام اخرین شعرتون لطافت با سابقه ای داشت
خسته نباشید
سلام
من اولین بار اشعار شما رو میخونم
ولی حسی درونتو از اشعارتون میشه فهمید ...............
استعداد عالی دارید .
موفق باشید.
درود بر شما
سپاس از دعوت شما، بسیار زیبا خواندمتان. شما قطعا شاعرید که غزلی به این زیبایی سروده اید.
از این به بعد هم می خوانمتان ..
شاعر تر از همیشه ..
نویسا و مانا باشید
غزل زیبایی بود.
با اجازه شما من وبلاگتون رو توی وبلاگ خودم لینک میکنم تا هر از چندگاهی سری به شما بزنم.
بی تخلص می‌سرایم شعر زیبای تو را
نام شعرت را گذارم آخرین جادوی تو....
خیلی زیبا بود این قسمتش ....
ن اینکه بخوام سر سری ی چیزی گفته باشم آ
ولی خداییش خوب بود
موفق باشی
ادامه بده رفیق